De weken voorafgaand aan de ceremonie liepen de emoties zo hoog op, dat ik heel vaak op het punt heb gestaan om af te zeggen. Maar potjandoosie wat ben ik blij dat ik toch door heb gezet. Chocobliss, you did it again!

De tweede ronde

Enkele maanden geleden ontstond opnieuw het idee om een Chocobliss ceremonie te organiseren. Hoe mijn eerste ervaring met Chocobliss is verlopen lees je hier. 

Er waren wat mensen in mijn omgeving die behoefte hadden aan een tweede ronde en zelf leek het me ook wel goed om weer eens af te zakken naar de diepere lagen van mijn hart. 

Zo ontstond er vrij snel een groepje gegadigden, inclusief twee hele bijzondere mannen die dit konden en wilden begeleiden. Een energetisch therapeut met een bijzonder sterke gave. En iemand die ons kon voorzien van intuïtieve, muzikale begeleiding. 

De datum werd geprikt, een ruimte werd gehuurd en zo geschiedde het.

Het tegenwerk mechanisme

Wie bekend is met het gebruik van plantmedicijnen, weet dat zodra jij jouw intentie hebt gezet en een datum hebt geprikt, er allerlei mechanismen in werking treden. 

Waaronder ook mechanismen die er alles aan doen om te voorkomen dat je daadwerkelijk de innerlijke reis gaat maken. Zo begint het proces dus al ruim van te voren.

De spanningen kunnen zo hoog oplopen dat je er toch vanaf ziet. Je gaat vaak onbewust redenen bedenken waarom het nu niet zo goed uitkomt en je het beter uit kunt stellen. Je kunt zelfs lichamelijk ziek worden! Geloof me, het is mij ook ooit overkomen. Heel ‘toevallig’ griepverschijnselen krijgen in de dagen van te voren. 

Zelfsabotage

Waarom er zo vaak sprake lijkt te zijn van gegronde redenen om af te zien van jouw innerlijke reis of op zijn minst het uitstellen ervan, daar verschillen de meningen over.

Mijn eigen theorie is dat jouw mind onbewust gaat saboteren. Omdat het weet dat er tijdens een goede reis met een plantmedicijn, korte metten gemaakt wordt met oude veiligheidsmechanismen die geen functie meer hebben.

Jouw mind heeft deze constructies zorgvuldig gecreëerd om je ergens tegen te beschermen. Vaak al tijdens jouw vroege jeugd, omdat het op dat moment de beste bescherming bood.

Het heeft liever niet dat deze constructies worden afgebroken. Zelfs niet als dit de kwaliteit van jouw leven aanzienlijk kan verbeteren.

Het proces begint van te voren

In de groepsapp die we uit praktische overwegingen hadden aangemaakt werd de week voor de ceremonie goed duidelijk dat alle zes de deelnemers al flink in proces zaten. Toeval zou ik het niet willen noemen dat we alle zes, gelijktijdig zo diep door het stof gingen dat we soms niet meer wisten waar we het zoeken moesten.

Voor mij bestond het stof uit een combinatie van hoog opgelopen spanningen en emoties.

De afgelopen periode heb ik het gevoel dat ik tegen overspannenheid aanzit, of zelfs zeer waarschijnlijk daar al midden in. Ik heb momenten dat ik echt alleen maar in een donkere woonkamer op de bank wil zitten zonder televisie of muziek. Gewoon geen prikkels meer kan verdragen.

De dagen voorafgaand aan de reis voelde ik zoveel angst en weerstand. Ik was bang dat het medicijn verkeerd zou vallen en ik alle controle kwijt zou raken. Uiteindelijk nam ik me voor om sowieso te gaan maar wel licht te reizen, met hooguit 1 tot 1,5 chocolaatje.

De ceremonie

Met mijn intentie onder de arm en een buik waar niks meer inzat omdat van de spanning er een complete leegloop had plaatsgevonden :-), betrad ik de ceremoniële ruimte.

Ondanks de spanning voelde ik ook een diep vertrouwen in het Hogere. Zoals ik dat eigenlijk al heel mijn leven heb ervaren.

Één overheerlijk chocolaatje nam ik tot me. Ik bleef eerst een poos rechtop zitten en focuste mij op mijn ademhaling. Na volgens mij nog geen kwartier voelde ik mij langzaam maar zeker weer in die andere werkelijkheid glijden en ging ik liggen. Met nagenoeg geen angst dit keer, want het voelde op een bepaalde manier heel vertrouwd. 

Het voelde alsof een cirkelende energie over mij heen kwam als een deken en mij steeds iets verder in een dieper niveau van bewustzijn trok.

Ik had van te voren vragen opgeschreven waar ik antwoord op hoopte te krijgen, net zoals de vorige keer.

Maar in tegenstelling tot toen merkte ik aan mezelf dat ik de vragen ook heel makkelijk los kon laten. Toen moest en zou ik antwoord krijgen, nu wilde ik gewoon ontvangen wat het medicijn mij te geven had.

Heling

Ik ben enorm diep gegaan. Zo voelde ik mij regelmatig zweven door alle uithoeken van het universum. Zwevend in het niets en tegelijkertijd in het alles. Het enige dat ik wist op dat moment was dat alles goed was. 

Op verschillende moment ontving ik heling op oude pijnstukken. Soms kwam dat tot uiting door lichamelijke sensaties en dan weer door een flink potje te janken. 

Wat ook steeds weer terugkwam was het gevoel dat ik op iets gewezen wordt dat gezien wil worden. Vaak vertaald in een licht, pijnlijk of drukkend gevoel op een specifieke plek. 

Zo had ik een moment waarop ik een hele onrustige energie rondom mijn hart ervoer. Inmiddels weet ik dat ik dan, net als in het dagelijks leven, daar gewoon naar toe mag gaan met mijn aandacht. Mijn volle bewustzijn erop mag richten, zonder oordeel en zonder ervan af te willen. Het vraagt namelijk om niets anders erkenning. Door dat te doen, ebt het ook bijna altijd als vanzelf weer weg.

De begeleiding

Deze ene keer bleef de onrust in mijn hartstreek hangen. Ik kon het goed handelen maar prettig was anders.

Alsof hij het had aangevoeld kwam de energetisch therapeut (een van de twee begeleiders) naast me zitten. Ik vroeg hem om even mee te voelen en dat deed hij. 

Het was wonderlijk om te ervaren hoe hij met zijn energie mee kon helpen in mijn proces. Mijn hele lichaam begon spontaan te zweten en alles leek nog meer te gaan stromen op dat moment. Na enkele minuten voelde ik de druk en de pijn rondom mijn hart zachter en zachter worden. Precies op het moment dat ik merkte dat het klaar was, stond hij op en liep hij naar een andere deelnemer om daar te ondersteunen.

Ook de prachtige muzikale begeleiding gaf een extra dimensie aan de ceremonie. Het is alsof de muziek invloed heeft op jouw innerlijke reis. De klanken, de timing en zelfs de stiltes, alles werkt mee. Mocht je ooit behoefte hebben aan een begeleide reis, ik kan deze twee toppers van harte aanbevelen!

De antwoorden

Als ik mijn reis in één woord zou moeten beschrijven dan zou dat 'heling' zijn. Ik kon vragen stellen, dat deed ik ook. Toch werd me steeds duidelijk gemaakt dat de antwoorden die ik zocht allemaal relatief zijn. Het zijn concepten en zodoende niet belangrijk. Het was een ervaring die moeilijk te vatten is in woorden maar oh zo waardevol. 

Ik voelde vooral het verlangen om te zijn en dat gebeurde ook. Ik was puur bewustzijn en vond daarin de rust die ik zo naarstig gezocht heb in mijn leven.

Ik kreeg niet zozeer antwoord op mijn vragen maar des te meer werd er een diep vertrouwen gepland in mijn hart dat de dingen die ik verlang er ook gaan komen. 

Meer zelfliefde?

Wat ik wel heb meegekregen is het inzicht dat ik niet méér zelfliefde nodig heb zoals ik vaak denk, maar dat ik alleen maar hoef te stoppen met mijzelf af te wijzen. 

Ik stelde de vraag aan mijn hart: ‘waarom ben je zo extreem hard aan het werk’? 

Waarna ik voor het eerst de link zag met zelfafwijzing. Een mechanisme wat ik als klein kind al heb ontwikkeld, dat diep verankerd ligt in mijn onderbewuste.

Desalniettemin onnatuurlijk is en daardoor dus ook hard werken voor mijn systeem. Het gaat tegen mijn natuur in. Mijn natuur IS liefde en niets anders dan dat. Het kost dus energie om daar tegenin te gaan en mijzelf af te wijzen.

Is dat dan nu in een keer opgelost? Nee, zeker niet. Ik voel dat er een begin is gemaakt, een opening is. Ik weet dat ik zonder dit mechanisme als zodanig af te wijzen, het stukje voor stukje van mij af mag laten glijden. Want het is niet meer nodig. Het is oud.

Niet alleen maar samen

De andere mooie les die ik mocht ontvangen tijdens deze trip was dat we het alleen niet redden maar samen wel. 

Een ceremonie in een groep is niet alleen een reis naar binnen maar ook echt een groepsproces. Er waren allerlei energetische uitwisselingen, die later tijdens de sharing ook overeenkwamen met elkaar. Zo ruimt de een energie op voor de ander, simpelweg omdat hij of zij het makkelijker kan voelen en omarmen. Zien we onszelf en onze lessen weerspiegeld in de ander. 

Ik kon zo duidelijk voelen dat we allemaal onze beperkingen hebben in dit leven en iedereen individueel worstelt met zijn of haar eigen thema’s. De uitweg zit hem echt in het samen doen. 

Terugblik

Wat ik over heb gehouden aan deze reis is een diep gevoel van vertrouwen. Het is alsof die giga spanning die ik de afgelopen tijd ervoer, voor een groot deel is ontladen. Mijn overspannenheid is niet weg maar ik kan vanuit veel meer rust en helderheid vooruit kijken en nadenken over hoe verder.

Meer dan ooit weet ik dat ik mag stoppen met alles zelf willen organiseren en orchestreren en volledig mag vertrouwen op de goddelijke timing van het leven. Hoe meer ik mij laat meevoeren op die natuurlijke stroom, hoe minder moeite het me kost en hoe mooier de uitkomst.

Ik weet nu dat de afwijzing die ik mijn hele leven vanuit andere mensen heb ervaren, iets is wat ik in mijzelf op te lossen heb. Niet hij, zij of hun maar ik mag stoppen met mezelf af te wijzen. De rest zal logischerwijs volgen.

En ik besef mij ten volle dat we niet bedoeld zijn om alles in ons eentje te doen maar dat we mogen leunen op elkaar. Juist ook als het even niet zo lekker gaat. 

Tevreden en dankbaar kijk ik terug: Chocobliss, you did it again!

Lees hier hoe mijn eerste ervaring met Chocobliss is verlopen.