Het Universum als danspartner
Lenore • 11 augustus 2023

Hoe een privé Bachata les op eigen zolder mij niet alleen de basis leerde van deze prachtige dans maar ook een mooie boodschap van het Universum opleverde. 


Ergens waar niemand ons ziet

Een privé Bachata les op mijn eigen zolder, daar kon ik geen 'nee' tegen zeggen. Niet in de eerste plaats vanwege mijn twee linkerbenen in combinatie met een flinke dosis onzekerheid als het om dansen in duo’s gaat. 

De stap naar een dansschool is voor mij nu nog veel te groot. 

De angst dat ik over mijn eigen benen struikel of te vaak op de tenen van mijn partner ga staan, wint het van mijn nieuwsgierigheid en passie voor deze muziek en dansstijl.

Toen het onderwerp voor de zoveelste keer ter sprake kwam en een van mijn kennissen die mij op een feestje had zien dansen mij verzekerde dat ik dit zo onder de knie zou hebben, ging ik overstag.

‘Maar dan wel op een plek waar niemand ons kan zien’, was mijn verzoek. Dat werd dus mijn zolder.


De pasjes zijn niet moeilijk

Na wat uitleg ging al gauw de muziek aan, want dansen kun je het beste leren door het te doen. De bewegingen had ik al vrij snel onder de knie. Luister, ik ben half Surinaams, met dat ritmegevoel zit het wel goed. Waar de moeilijkheid voor mij in zit is het volgen. Of beter gezegd: mij laten leiden door iemand anders. In dit geval mijn danspartner.

Hoe moeilijk kan het zijn zou je denken? Heel moeilijk dus als je dat niet gewend bent!

Tijdens het dansen merkte ik dat ik veel in mijn hoofd zat. Ik moest toch weten welke kant we op zouden gaan en wat de volgende move zou worden. Of liever nog daar ook een stem in hebben! 

Maar nee: ‘Volg mij maar’, kreeg ik steeds te horen.


Dansles of volgles?

Dus het waren lang niet alleen de basispasjes die ik te leren kreeg maar vooral ook tips en trucs waardoor het samenspel van leiden en volgen steeds soepeler zou verlopen.

Zo bestond een deel van de les uit het leren hoe ik een stevig frame kon vormen samen met mijn danspartner. Want als dat stevig genoeg is, dan voel ik automatisch welke kant hij op wil en kan hij mij makkelijker leiden.

Eerlijk is eerlijk, het werkte wel. En alhoewel het nog lang niet allemaal vanzelf ging heb ik tijdens mijn eerste dansles een aantal waardevolle inzichten op gedaan waarbij ik overeenkomsten zie met het leven in overgave. Zie jij ze ook?


1. Bewust volgen

Zolang ik zelf te veel de regie in handen wil houden gaat het mis met dansen. Het werkt echt het beste als ik mij min of meer overgeef aan zijn leiding. Geen twee kapiteins op een schip. Hij leidt, ik volg, einde verhaal.


2. Vertrouw

Als je om wat voor reden dan ook niet op je danspartner kunt vertrouwen, dan vertaalt dat zich naar een stroefheid. Het stroomt niet. Om je hieraan over te kunnen geven moet je kunnen vertrouwen dat de ander het beste met je voor heeft en weet wat hij doet.


3. Blijf in verbinding

Wanneer je je stevig vasthoudt aan de persoon die jou leidt, kun je de subtiele signalen sneller en beter voelen. Hier gaan we naar links, nu maken we een draai, dan gaan we weer naar achteren. 

Op het moment dat je een beetje losjes aan je danspartner hangt, mis je het merendeel van de signalen. Essentieel dus: blijf in verbinding.


4. Geniet

Het allerbelangrijkste tijdens het dansen is dat je ervan geniet! Maak plezier, heb lol en neem het niet te serieus.

Man, wat heb ik genoten tijdens die paar uurtjes. Nooit geweten dat dansen, zelfs als je het helemaal nog niet zo goed kunt, zo leuk kan zijn.


Overeenkomsten met het leven

Zo lag ik ’s avonds in mijn bed nog even na te denken over mijn allereerste Bachata les. Waarbij ik ineens de raakvlakken zag met mijn proces van de afgelopen jaren. Waarin ik de transitie heb gemaakt van de leiding pakken op alle fronten, alles op ratio en wilskracht doen, keihard werken en lang niet altijd genieten. Een dans die op zijn zachtst gezegd nogal stroef verliep. Naar een leven in volledige overgave aan de leiding van het Universum. Je mag het ook God of de Bron noemen. Voor mij is dat hetzelfde.

Ik ben gaan ervaren dat het leven een stuk relaxter en leuker is als je het roer loslaat en volledig vertrouwt op het feit dat jij en alles wat er in jouw leven gebeurt geleid wordt.


Het Universum spreekt

Zo nam het Universum deze avond voor heel even de vorm van mijn danspartner aan en leerde mij dat ik Haar (voor het gemak spreek ik over het Universum in vrouwelijke vorm) bewust mag volgen en niet alles zelf hoef te bedenken en plannen. De weg ontvouwt zich terwijl ik haar bewandel en ik hoef niet te weten wat er over tien stappen gaat gebeuren. Ik mag Haar letterlijk stap voor stap of pasje voor pasje volgen.

Ook liet Ze mij weten dat ik haar volledig mag vertrouwen en dat Zij het beste met mij voorheeft. Dat Ze mij opvangt als ik mijn evenwicht verlies en dat de levensdans die Zij voor mij in petto heeft al mijn dromen overtreft.

Ze leerde me dat ik met Haar in verbinding mag blijven zodat ik de vele signalen die Zij mij geeft kan oppikken. De wegwijzers hangen zo'n beetje op iedere hoek van iedere straat, maar als ik uit verbinding ben met mezelf en met Haar, dan zal ik ze steeds weer over het hoofd zien.

Tot slot leerde ze me dat ik in dit alles mag genieten van het proces. Niet de bestemming is het doel maar de reis. En wat is het dan eeuwig zonde als je daar niet voor de volle 100% van geniet!


Een laatste boodschap

Het Universum zou het Universum niet zijn als ze me niet zou belonen met een schouderklopje. Zo eentje die maakt dat de onzekerheid die je soms ervaart in een klap afneemt of zelfs helemaal verdwijnt.

Als kers op de taart gaf Zij mij na een avond lang dansen nog een boodschap mee. Eentje die ik bij deze ook aan jou schenk. Je leest dit ten slotte niet voor niks:

Je hebt geen enkele reden om zo onzeker te zijn, je doet het al HARTSTIKKE goed!

  • In gesprek met Roy Martina

    Titel dia

    In gesprek met Roy Martina

    Knop
  • In gesprek met Giel Beelen

    Titel dia

    In gesprek met Giel Beelen

    Knop
  • In gesprek met rabbijn Jacobs

    Titel dia

    In gesprek met rabbijn Jacobs

    Knop
  • In gesprek met Thijs Launspach

    Titel dia

    In gesprek met Thijs Launspach

    Knop
  • In gesprek met Richard de Leth

    Titel dia

    In gesprek met Richard de Leth

    Knop
  • In gesprek met Wiggert Meerman

    Titel dia

    In gesprek met Wiggert Meerman

    Knop
  • In gesprek met Juno Burger

    Titel dia

    In gesprek met Juno Burger deel II

    Knop

Misschien vind je dit ook leuk

Zelfsabotage, wat als jij je grootste obstakel bent
door Lenore 27 juni 2025
Ken je dat verhaal van de man die op zee was en schipbreuk leed? Hij verdronk bijna en bad tot God: ‘‘Als U echt bestaat, red mij dan!’’. Vrij snel daarna voer er een boot langs en men wilde de man helpen, maar hij zei: “Nee, dank je, God zal mij redden.” Niet lang daarna voer er nog een boot voorbij die hulp aanbood, maar de man zei opnieuw: ‘‘Nee, dank je, God zal mij redden.’’ Vervolgens vloog er een helikopter over die een touwladder liet zakken. Opnieuw weigerde de man de hulp, waarna hij verdronk. In de hemel aangekomen zei hij boos tegen God: ‘‘Waarom hebt U mij niet gered?’’ Waarop God antwoordde: ‘‘Ik heb twee boten en een helikopter gestuurd. Wat wil je nog meer dat ik doe?’’ Heb jij het beste met jezelf voor? Net als de man op zee, negeren wij soms de oplossingen die voor onze neus liggen, omdat ze niet passen in het plaatje dat ons brein of ego heeft van ‘de juiste vorm van hulp’. Velen van ons denken dat we al het beste met onszelf voorhebben. Dat we er alles, of op zijn minst veel, aan doen om de kwaliteit van ons leven zo goed mogelijk te maken. Maar heb je je weleens afgevraagd of je jezelf wellicht ook onbewust tegenwerkt? Of er sprake is van zelfsabotage? Hoeveel moeite doe jij om jouw blinde vlekken op te sporen? Heb je weleens aan een dierbare eerlijke feedback gevraagd over wat zij bijvoorbeeld minder leuk vinden aan jou? Een vraag die heel snel, heel veel waardevolle informatie kan opleveren over jouw blinde vlekken. De verdrinkende man in ons allen Stiekem zijn heel veel mensen zoals de verdrinkende man op zee. In tijden van crisis, wanneer hen de ene na de andere hulplijn wordt aangeboden, weigeren zij de hulp te accepteren. Of beter gezegd: ze hebben vaak niet eens door dat hetgeen wat voor hun neus ligt, de weg uit hun crisis kan betekenen. De hulp komt niet in de vorm, toon of persoon die in hun plaatje past. Dus negeren ze het, zien ze het over het hoofd of wijzen ze het af, en verzuipen ze vrolijk verder. Gaat het weer een paar dagen goed met ze, dan vergeten ze überhaupt dat er nog werk aan de winkel is. Jouw saboteurs manifesteren mee Wat velen niet beseffen, is hoe groot de invloed van die blinde vlekken, die onbewuste saboteurs, is op ons dagelijks leven. Van het ontwikkelen tot het in stand houden van ziektes, het aantrekken van toxische relaties of vriendschappen, een tekort aan financiële middelen, tot aan diverse catastrofes die ons van dag tot dag ‘overkomen’. Niets in jouw leven is een kwestie van pech, toeval of – erger nog – een ‘straf van God’. Het zijn jouw eigen saboteurs als onbewuste programma's die mee manifesteren en jouw leven vormgeven. Het systeem achter het systeem Alles in dit universum is erop gericht om de ziel te helpen groeien en transformeren, zodat zij stap voor stap terug kan gaan naar haar meest pure, zuivere essentie. Niet gek dus, als je bedenkt dat planeet Aarde een briljant bedachte creatie is, die is ingericht op een aantal basisprincipes die dat helpen mogelijk te maken. Met als een van de belangrijkste principes: dat het leven, zoals wij dat als individu ervaren, een spiegel is van onze binnenwereld. Bestaande uit onze overtuigingen, verlangens, onverwerkte trauma’s, ons zelfbeeld, et cetera. Waarom werkt het zo? Dit systeem is niet bedacht om te plagen, maar om ons te helpen identificeren waar wij nog niet heel zijn. Het doet dit, onder andere, door middel van de ‘wet van resonantie’ , of zoals de meeste mensen het kennen: ‘de wet van aantrekking’. De wet van resonantie, die stelt dat we aantrekken wat in ons leeft, helpt ons op deze manier te ontdekken wat nog aandacht vraagt. De wet van Resonantie Deze wet zou je kunnen zien als een systeem van grote energetische magneten. Alles van gelijke frequentie trekt elkaar automatisch aan. Omgekeerd stoot alles wat niet matcht elkaar af. Armoede trekt armoede aan en geen overvloed. Eenzaamheid trekt meer eenzaamheid aan en niet meer liefde. Wie herkent niet dat je in een groep met mensen altijd vrij snel een duidelijke voorkeur hebt voor bepaalde personen, en bij anderen het liefst ver uit de buurt blijft? Je vibreert nou eenmaal wel of niet op hetzelfde level. Een ander mooi voorbeeld is mogelijk herkenbaar als je veel doet aan persoonlijke en/of spirituele ontwikkeling: dat je merkt dat er regelmatig mensen uit jouw netwerk naar de achtergrond verdwijnen of volledig wegvallen. Je vindt, onbewust, geen resonantie meer bij elkaar. Waar is jouw wereld vol van? Wil je weten waar jij nog wat te helen hebt? Denk dan eens na over de vraag: ‘‘Waar is jouw wereld vol van?’’ Er zijn mensen die overal agressie zien. De wereld is in hun ogen corrupt, verdorven en onveilig. Zij zien het overal waar ze komen. Scenario’s die hun overtuigingen bevestigen, worden dagelijks aangeboden door de wet van resonantie. Het universum zegt letterlijk: “U vraagt, wij draaien.” Nogmaals: niet om te plagen, maar omdat het wil dat wij ons bewust worden van wat er in ons leeft, zodat wij dit kunnen helen. Het wil ons vooruit helpen. Zou het ons geen spiegel bieden, dan zouden wij nooit onze reflectie, en dus onszelf, kennen. Waarom de een meer dan de ander Zelfsabotage zit in ons allemaal, maar er zijn grote verschillen. Er zijn mensen die een gigantische zelfsaboteur hebben. Die meestal extra actief wordt vlak voor een mogelijke, grote doorbraak in hun proces van heling. Veelal betreft dit mensen met een behoorlijk traumatisch verleden. Want voor hen voelt het veiliger om de wereld buiten zich te observeren, beoordelen en aan te vallen, dan naar binnen te gaan, waar de echte pijn zit. Zelfsabotage komt in vele vormen Zelfsabotage kent ook vele vormen. Van hoogmoed: ‘‘Ik weet het allemaal beter,’’ tot aan minderwaardigheid: ‘‘Ik verdien het om te lijden en ik ben geen beter leven waard’’, en alles daartussenin. Of, zoals in mijn geval: zo hard werken aan je eigen trauma’s en bezig zijn met ‘beter worden’, dat dit op zichzelf een nieuwe overlevingsstrategie wordt die me af leidt van de echte oplossing. Saboteurs in actie Alleen nog luisteren naar sprekers die jou niet triggeren. Een heel netwerk om je heen bouwen van mensen die exact hetzelfde in hetzelfde schuitje zitten, zodat je je niet meer hoeft te verdedigen voor jouw keuzes. Of simpelweg niemand meer dichtbij je laten komen. Allemaal keuzes die de ruimte voor een gezonde portie spiegeling en feedback minimaliseren. Zelfs al gebeurt dat grotendeels onbewust, het leven zal bij een gebrek aan die feedback, je toch weer op andere (soms pijnlijke) manieren moeten gaan spiegelen. Om het onbewuste, bewust te maken. De saboteur is niet de vijand Jouw zelfsaboteurs zijn niet iets om te vervloeken of te bestrijden. Het zijn oude mechanismen die ooit door onszelf, onbewust, in het leven zijn geroepen om ons letterlijk in leven te houden. Vaak in de allereerste levensjaren met een duidelijke functie. Je kunt ze beschouwen als een deel van jou wat zich ooit vast heeft gezet en wat niet mee is gegroeid. Deze poortwachters, zoals iemand het van de week zo mooi omschreef, staan bewapend tot aan hun tanden aan jouw poort. Vechten alles en iedereen aan wat ook maar riekt naar gevaar. Zelfs als juist datgene kan leiden tot meer geluk, liefde of genezing. In plaats van ertegen strijden is het beter om er bewustzijn op te leren krijgen. Leer jouw poortwachters kennen, observeer ze, omarm ze. Daarin ligt de sleutel tot transformatie. Hoe vind ik mijn saboteurs? Volg jouw triggers! Zijn er sprekers die jou enorm triggeren? Ga er eens met een open mind naar luisteren. Die ene collega waar je zoveel weerstand tegen voelt? Spendeer eens wat tijd met hem of haar. Omstandigheden die je stoïcijns vermijd? Waag eens een poging. Triggers zijn namelijk kansen. Duidelijke signalen dat jouw poortwachters, jouw zelfsaboteurs, in actie komen. Wat dus juist betekent dat daar een mogelijkheid ligt om stukken te identificeren van jezelf die lang verborgen zijn gebleven. Tijd om het tij te keren? Wees niet als de verdrinkende man die iedere poging om hem te redden afwees omdat hij ervan overtuigd was dat zijn redding er op een bepaalde manier uit moest zien. De spreekwoordelijke reddingsboten van het leven komen in vele vormen. Een pittig maar welgemeend advies, feedback van een vriend of vijand, een podcast van die ene spreker waar je zoveel weerstand tegen voelt. Als jij open durft te staan voor reddingsboten in andere gedaantes, dan zou dat zomaar het begin kunnen zijn van een wonderbaarlijke transformatie.
Vrouw kijkt naar zichzelf in de spiegel
door Lenore 11 maart 2025
Zelfliefde, een thema waar velen van ons flink mee kunnen worstelen. Het maakt niet uit hoe oud je bent, van jezelf houden is voor velen niet zo vanzelfsprekend als dat het zou moeten zijn. Het is een diepgaand thema dat vaak ten grondslag ligt aan veel andere problemen. Hoe kun je hierin groeien?
Vrouw ruikt aan bloem. Manifesteren hoef je niet te leren.
door Lenore 9 februari 2025
Het concept ‘manifesteren’ is een van de beste verdienmodellen van nu. Voor honderden euro’s leert de expert jou wel even hoe jij binnen zes maanden miljonair wordt of jouw soulmate ontmoet. Het is een investering, maar die heb je er natuurlijk zo uit als dat miljoen binnen is. Mocht je van plan zijn hier geld aan uit te geven, wacht dan nog heel even. Mijn overtuiging is namelijk dat manifesteren niet iets is wat je hoeft te leren om jouw droomleven te bereiken, maar dat er wèl iets anders nodig is.
Wat een koude douche mij leerde over rouw, emoties en loslaten
door Lenore 2 januari 2025
Nietsvermoedend stap ik mijn douchecabine in, de warme waterstralen verwelkomend op mijn huid. Nog geen minuut duurt het voordat het warme water kouder begint te worden. Ik draai de koude kraan wat terug maar het maakt geen verschil. Het water wordt beetje bij beetje minder warm tot op het punt dat het ongemakkelijk begint te worden. De koude kraan is inmiddels volledig dichtgedraaid en ik sta midden in de winter, onvrijwillig onder een mager, koud straaltje water te rillen en te verlangen naar de vertrouwde warmte van de douche. Gek genoeg weet ik ook precies wat de verborgen boodschap is hierachter.
Helende handen. De weg naar genezing.
door Lenore 29 november 2024
Heb je je wel eens afgevraagd waarom de ene persoon spontaan geneest bij een energetische healing of een gebed en de ander niet of alleen door een heel moeizaam proces? Dat heeft alles te maken met de mate van geloof die iemand heeft en ik vertel je graag waarom dat is.
Mentale hygiëne: Hou je Mind schoon en vind innerlijke rust
door Lenore 8 november 2024
Wat zou er gebeuren als jij jouw huis vanaf nu nooit meer zou schoonmaken of zou luchten? Hoe zou het er dan uitzien in 5, 20, 30 jaar? Geen prettig idee toch? Gelukkig gaan we zo niet met onze huizen om, maar waarom dan wel met onze mind?
Een vrouw met mooie rode lippen die over haar schouder kijkt.
door Lenore 1 november 2024
We leven in een tijd waarin schoonheid maakbaar is. Beïnvloed door onrealistische plaatjes die ons vertellen wat mooi is en wat vooral niet. Voor heel veel vrouwen, zelfs voor hen die vrij denken te zijn van onzekerheden, loont het om eens kritisch te kijken naar je verzorgingsrituelen. Zij vertellen je namelijk verassend veel over jouw èchte zelfbeeld.
Zoek je ruzie, foto van twee mensen ver weg die vechten met elkaar. Je ziet alleen hun schaduw.
door Lenore 20 oktober 2024
Een ouderwets potje ruziemaken, wie is er niet dol op? Lekker even jouw standpunt erdoorheen drukken en recht doen aan jouw eigen ego ten koste van de ander. Mocht je niet goed weten hoe je ruzie moet maken en dat wel graag willen, dan heb ik de gouden tip voor jou! Eentje die altijd en bij iedereen werkt.
Poep op je eigen stoep! Foto van een blije hond.
door Lenore 17 oktober 2024
Iedere dag als ik ga wandelen loop ik door een straat waar bij een woning het volhangt met zelfgemaakte verbod bordjes met daarop een plaatje van een poepende hond. Geloof het of niet maar in die gehele straat is nooit een drol te bekennen, behalve het gedeelte rondom het huis met de bordjes. De stoep ligt daar altijd, maar dan ook altijd bezaaid met hondendrollen. Het zet je toch aan het denken.
Meer blogs