30 december bestaat EASE your senses 1 jaar. Een moment om de balans op te maken en na te denken over hoe verder.

Maar ergens tussen het maken van mooie, nieuwe plannen kwam het Leven met een aantal verassende wendingen die ik niet aan zag komen.

In gesprek met heel veel mooie mensen

Het is voorbij gevlogen het eerste jaar van EASE your senses. Een zoektocht naar rust, zowel fysiek als mentaal. Een weg door alle prikkels. De eigen oase van rust die we steeds opnieuw met elkaar gecreëerd hebben. Een intens jaar waarin we diepgaande gesprekken mochten voeren met uiteenlopende experts.

Wie had gedacht dat we aan tafel zouden zitten met Roy Martina, Marieke van Meijeren, Bram Bakker, Giel Beelen, Ralph Moorman, opperrabbijn Jacobs en nog veel meer inspirerende en wijze mensen.

52 weken op schrift

Een jaar lang heb ik bijna wekelijks een blog geschreven. De inspiratie vloeide als vanzelf uit mijn binnenste. Ik schreef over alle ups, downs, inzichten successen en blunders die voorbij kwamen in mijn zoektocht. 

Ontzettend veel reacties kreeg ik op mijn schrijfsels. Veel herkenning, mensen die er inspiratie uit putte om zelf met bepaalde thema’s aan de slag te gaan. Complimenten om mijn kwetsbaarheid en kracht, mijn humor en mijn zienswijze. Zeer waardevolle feedback waar ik alleen maar dankbaarheid voor kan voelen.

Grootse plannen

Ik was en ben ontzettend gedreven en durf groots te dromen. Zo ook met EASE your senses. Er lagen vele toffe plannen klaar zoals het ontwikkelingen van trainingen, coaching, een webshop, uitbreiding van het team. 

Waar enerzijds alles vanzelf leek te gaan, bijvoorbeeld in de contacten met mensen die wij mochten interviewen, merkte ik anderzijds ook dat een heleboel dingen nog niet leken te lukken zoals ik dat voor ogen had. 

Tegenwind is normaal. Het zou vreemd zijn als je iets groots kon opbouwen zonder slag of stoot.

Toch zet het je wel aan het denken. Is dit wel echt de bedoeling? 

Geen Bert & Ernie meer 

Nu Aad met wie ik alle interviews samen deed, heeft aangegeven zijn bijdrage aan EASE your senses te minimaliseren, moet ik opnieuw voor mezelf bedenken hoe verder. 

Wil ik nog wel blijven interviewen in mijn eentje? Moet ik op zoek naar een nieuwe co-partner?

Er zijn mooie reacties gekomen, maar de interactie en de groei op social media blijft achter. Zit er wel iemand te wachten op de boodschap van EASE your senses?

Allemaal reeële vragen die door mijn hoofd spoken.

When it rains it poors

Dan gebeuren er daarnaast nog een aantal andere dingen die mij raken in het diepst van mijn wezen. Een wending van het leven waar ik mij maar moeilijk mee kan verenigen. Zo een waarvan je iedere ochtend wakker wordt en wenst dat het maar een nare droom was, om je al gauw te realiseren dat het echt is.

Waar ik eerst uitkeek naar de feestdagen wil ik die nu heel graag overslaan. Gewoon stilletjes, alleen thuis zitten, wachten tot het rotgevoel verdwijnt of tot ik wakker word en het toch een droom bleek te zijn.

All I want for Christmas

De afgelopen weken kreeg ik steeds meer signalen die allemaal dezelfde kant op wezen. De kant van het ‘niets willen’. 

Zo heb je binnen spiritualiteit grofweg ook twee stromingen, eentje van het doen op discipline, manifesteren, plannen maken en gaan. Maar ook een tegengestelde beweging die veel meer uitgaat van ‘geleefd worden’. Je laten leiden door het Universum, het Hogere. Niet JOUW plannen bedenken en uitvoeren, maar het Hogere haar plannen laten uitvoeren door jou heen. 

In al mijn gesprekken leek dit laatste thema terug te keren.
Marieke van Meijeren zei tijdens ons interview: ‘hoe zou het voelen als je er niet zo mee bezig was, het rust vinden?’. 

Een zoveelste bevestiging voor mij. Alles waar ik zo hard naar op zoek ben, lijkt alleen maar van mij weg te rennen.

In mijn zoektocht naar rust, ben ik keihard gaan werken.

In mijn zoektocht naar liefde, is de liefde alleen maar verder van mij af komen te staan. 

Ont-willen

Marieke antwoordde op mijn laatste vraag aan haar over wat ze nog zou willen bereiken: ‘Niks eigenlijk. Ik heb geen doelen en geen plannen. Er is niks wat ik per se wil bereiken.’

En dat zegt een vrouw die ontzettend succesvol is in wat ze doet. Ze doet het allemaal vanuit overgave, vanuit rust en met zichtbaar veel plezier. DAT is wat ik wil.

Ik wil niks meer willen. Ik wil dat de rust en de liefde en alles waar mijn hart naar verlangt mij vinden.

Oh nee, dat is alsnog iets willen.

Wat dan wel?

De focus mag terug naar acceptatie van wat er is op dit moment. Iets willen gaat uit van dat je iets nodig hebt om gelukkiger te zijn. Maar is dat echt zo? Heb ik niet alles wat ik nodig heb al in mij? Kan dat mijn anker worden? Mijn rustpunt? 

Ik hoef niks, ik moet niks en ik wil niks. De liefde die ik zoek, is in mijzelf. Dat is de basis. Ook een prettiger startpunt voor een levenspartner dan een ‘ik heb je nodig om compleet te zijn’.

De rust die ik zoek, die vind ik door veel vaker naar binnen te keren en niet meer zo naarstig op zoek te gaan ernaar.

Hoe nu verder?

Hoe nu verder? Ik heb werkelijk waar geen idee. Mijn creatieve brein heeft al weer vijftien alternatieve ideeën bedacht, maar die laat ik even links liggen. 

Gewoon even een stapje terug, zodat het Universum de kans krijgt om door mij heen te werken. 

Zodat er vanzelf nieuwe dingen mogen ontstaan, hetzij binnen de context van EASE your senses of daarbuiten.

Ik hoop dat ik in ieder geval in dat ene, eerste jaar van enige betekenis heb kunnen zijn voor de vele bezoekers die het pad van dit platform zijn gekruist. Ik heb van jullie genoten.

Voor nu wens ik iedereen die dit leest heel veel Licht, Liefde en hopelijk hele fijne feestdagen toe.