Prikkelarm werken begint bij jezelf
Lenore • 20 mei 2022

Voor mijn mede kantoortijgers die met zeven tabbladen, twee registratiesystemen, MS Teams, de mailbox, Word en twee telefoons naast elkaar werken. Vaak met muziek op de achtergrond en dan nog trots zijn dat we zo goed kunnen 'multitasken'. Het is tijd om onze manier van werken eens grondig te herzien.


'Mijn hoofd zit zo vol'

Een uitspraak die mij regelmatig ter oren komt: 'Mijn hoofd zit zo vol.'

’s Avonds niet tot rust kunnen komen, een doorlopende stroom van gedachten die door je hoofd gaat en een slechte concentratie. Allemaal zaken waar velen van ons over klagen. 

Wij zoeken dan graag naar oplossingen buiten ons, waarbij we zelf niet al te veel hoeven te veranderen.

Geef me een rustgevende pil, een betere werkomgeving, een andere baan, minder taken of leukere collega’s.

In sommige gevallen kan het probleem inderdaad buiten jezelf liggen en dan is het zaak om daar iets aan te doen. Maar persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat als het gaat om het ervaren van meer rust in ons werk, dat wij eerst zelf aan zet zijn.


Multitasken, de grote leugen

Jarenlang was ik zowaar trots op mijn ‘vermogen’ om te multitasken. Of het nou thuis was of op werk, ik vond het heerlijk om tien dingen tegelijk te doen. Alles liefst in combinatie met een lekker muziekje op de achtergrond. Tot je op een gegeven moment elke avond hyper in bed ligt omdat je brein non-stop overspoeld wordt met prikkels.

Jouw lichaam is in een constante staat van stress en zal daar niet ineens mee ophouden omdat jij nu toevallig in bed ligt.

Inmiddels is ook bekend dat multitasken eigenlijk helemaal niet bestaat. Niemand kan meerdere dingen tegelijk doen. In feite is jouw brein gewoon steeds van het een naar het ander aan het hoppen. Stel je bent aan het koken en aan het bellen, de muziek staat aan en jouw kind is in de zelfde ruimte aan het spelen. Dan zal jouw aandacht steeds verspringen van het een naar het ander. Hetgeen waar jouw aandacht op dat moment niet is, doe je op de automatische piloot. 

Wie dus zegt goed te zijn in multitasken, moet zich beseffen vooral goed te zijn in het snel verleggen van de focus. De vraag is of dit iets is om blij mee te zijn?


Tips om zelf mee aan de slag te gaan

Natuurlijk heb ik een aantal tips die kunnen helpen als je je herkent in het plaatje dat ik hierboven heb geschetst. Begin altijd eerst bij jezelf en kijk wat je anders kunt doen om in dit geval meer rust te creëren in je manier van werken. Is dat niet voldoende, dan kun je altijd nog aan de bel trekken.


Één voor één

Een hele belangrijke en zeer onderschatte manier is om taken, waar mogelijk, een voor een te doen in plaats van simultaan. Begin aan een taak en rond deze af voor je aan iets nieuws begint. Wij mensen hebben namelijk graag een voldaan gevoel. Dat gevoel ervaar je sterker wanneer je gefocust werkt aan een taak en dit ook afrond, dan wanneer je de hele dag van alles door elkaar doet en niet meer goed weet wat je nou eigenlijk gedaan hebt.

Ik ervaar zoveel meer rust als ik op een dag een aantal taken kies en die ook daadwerkelijk een voor een afrond.


Pauze momentjes

Een open deur en toch doen veel mensen het niet. Het heeft geen enkele zin om vier uur lang achter elkaar door te werken. Neem pauzes tussendoor. Zeker als je achter een computer zit. Ga minimaal ieder uur even je benen strekken. Loop naar buiten. Doe een paar rek- en strekoefeningen. Haal wat te drinken.

Er is veel onderzoek naar gedaan en keer op keer wordt bevestigd dat ons brein beter functioneert en de concentratie, motivatie maar ook de creativiteit toeneemt als we regelmatig pauzeren en vooral bewegen tussendoor.


Zo min mogelijk afleiding

Muziek op de achtergrond, mailbox open waardoor ieder binnenkomend mailtje gelijk jouw blik vangt, de vergader-app open, telefoons die meldingen geven van appjes en binnenkomende oproepen. Je zou voor de grap eens moeten tellen hoeveel prikkels dit oplevert in een paar minuten tijd. Het loont enorm om jouw mailbox af te sluiten als je met andere dingen bezig bent. Je telefoons op stil te zetten en vooral even weg te leggen zodat ze niet binnen grijpafstand liggen. Andere schermen die niet relevant zijn weg te klikken.

Dit zorgt ervoor dat je niet steeds gestoord wordt tijdens het uitvoeren van een taak.

Je hoeft echt niet 24/7 bereikbaar te zijn en iedere mail of app direct te beantwoorden.


Blokken in je agenda

Nog iets dat mij veel rust heeft opgeleverd is blokken reserveren in mijn agenda voor verschillende taken. Ik werk vier dagen waarvan ik sinds een tijdje de woensdag standaard in mijn agenda heb staan ‘afspraken alleen in overleg’. Wat er op neer komt dat ik op die dag nauwelijks afspraken heb staan.

Ik heb namelijk behoefte aan een dag waarop ik mij volledig kan storten op taken die veel concentratie vragen. Dat lukt mij niet als ik iedere twee uur een overleg heb staan.

Het laatste uur van de werkdag staat in mijn agenda geblokt voor het bijwerken van mijn mailbox. Mailtjes beantwoorden is een prima taak om je dag mee te eindigen. Grote en ingewikkelde taken kun je het beste aan het begin van je werkdag doen, wanneer je nog fris bent.

Elke dag komen er weer nieuwe taken bij. Voorheen voelde ik me dan min of meer gedwongen om er meteen iets mee te doen. Nu beoordeel ik de prioriteit en plan ik direct een blok in mijn agenda voor die specifieke taak. Of het nu gaat om iets heel kleins of iets dat uren kost, alles plan ik vooruit in en ik hou me er ook aan. Volgende week, volgende maand of misschien pas over een paar maanden. Het geeft overzicht en rust, want ik weet dat de taak op het juiste moment uitgevoerd gaat worden dus ik kan het nu loslaten.

Zo kun je voor jezelf dus jouw agenda inrichten naar wat voor jou een goede balans is.


Tijd tussen je overleggen

Heb jij ook dagen dat je ene digitale overleg om 12:00 uur eindigt en je volgende overleg om 12:00 uur begint. En dat dan een paar uur achter elkaar? Geen tijd voor een eet, drink of plaspauze? Een goede tip die iemand mij gaf is om zelf je overleggen om bijvoorbeeld vijf minuten over het hele uur te plannen. Dus starten om 12:05 uur bijvoorbeeld. 

Je kunt je voornemen om niet uit te lopen, maar in de praktijk blijkt dat vaak een uitdaging. 

Op deze manier geef je jezelf wat speelruimte.


Delegeren/Loslaten

Ben jij ook het type persoon dat iets liever zelf en goed doet dan dat je het aan een ander over laat? Stop daar dan alsjeblieft vandaag nog mee! Ook ik trapte jarenlang in die valkuil. Want ja, wie kan het nou zo goed als ikzelf? Maar ondertussen wel klagen dat ik het zo druk heb en dat anderen geen verantwoordelijkheid nemen.

Ik leer steeds beter delegeren en nee, daar hoef je geen leidinggevende functie voor te hebben. Het gaat erom dat je verantwoordelijkheden legt waar ze horen. Soms is dat bij jezelf en soms bij een ander. Geef duidelijk aan dat je deze taak bij de ander neerlegt, wat je precies verwacht  en laat het dan los. Jouw deel is gedaan en geef mensen de ruimte om hun eigen verantwoordelijkheidsgevoel te voelen. Dat doen ze niet als ze weten dat jij het toch wel van ze overneemt.


Met de bezem door je to-do-list

Tot slot heb ik mede dankzij twee collega’s ook opnieuw leren kijken naar hoe belangrijk een taak nou echt is. Ik doe graag dingen goed en volledig. Als mijn leidinggevende iets van mij vraagt komt het niet zo snel in me op om nee te zeggen. Maar toch loont het om ook hier kritischer naar te kijken.

Je kunt jezelf de vraag stellen ‘valt er iemand om als ik deze taak niet vandaag afmaak’. Meestal is het antwoord namelijk 'nee'.

We maken zaken snel heel groot en belangrijk, maar als je er even met een ander licht op schijnt, valt het negen van de tien keer reuze mee.


Genoeg opties dus waar jij mee aan de slag kunt. Het vergt aanvankelijk misschien even wat discipline, maar geloof me, het is het waard!

  • In gesprek met Roy Martina

    Titel dia

    In gesprek met Roy Martina

    Knop
  • In gesprek met Giel Beelen

    Titel dia

    In gesprek met Giel Beelen

    Knop
  • In gesprek met rabbijn Jacobs

    Titel dia

    In gesprek met rabbijn Jacobs

    Knop
  • In gesprek met Thijs Launspach

    Titel dia

    In gesprek met Thijs Launspach

    Knop
  • In gesprek met Richard de Leth

    Titel dia

    In gesprek met Richard de Leth

    Knop
  • In gesprek met Wiggert Meerman

    Titel dia

    In gesprek met Wiggert Meerman

    Knop
  • In gesprek met Juno Burger

    Titel dia

    In gesprek met Juno Burger deel II

    Knop

Misschien vind je dit ook leuk

Zelfsabotage, wat als jij je grootste obstakel bent
door Lenore 27 juni 2025
Ken je dat verhaal van de man die op zee was en schipbreuk leed? Hij verdronk bijna en bad tot God: ‘‘Als U echt bestaat, red mij dan!’’. Vrij snel daarna voer er een boot langs en men wilde de man helpen, maar hij zei: “Nee, dank je, God zal mij redden.” Niet lang daarna voer er nog een boot voorbij die hulp aanbood, maar de man zei opnieuw: ‘‘Nee, dank je, God zal mij redden.’’ Vervolgens vloog er een helikopter over die een touwladder liet zakken. Opnieuw weigerde de man de hulp, waarna hij verdronk. In de hemel aangekomen zei hij boos tegen God: ‘‘Waarom hebt U mij niet gered?’’ Waarop God antwoordde: ‘‘Ik heb twee boten en een helikopter gestuurd. Wat wil je nog meer dat ik doe?’’ Heb jij het beste met jezelf voor? Net als de man op zee, negeren wij soms de oplossingen die voor onze neus liggen, omdat ze niet passen in het plaatje dat ons brein of ego heeft van ‘de juiste vorm van hulp’. Velen van ons denken dat we al het beste met onszelf voorhebben. Dat we er alles, of op zijn minst veel, aan doen om de kwaliteit van ons leven zo goed mogelijk te maken. Maar heb je je weleens afgevraagd of je jezelf wellicht ook onbewust tegenwerkt? Of er sprake is van zelfsabotage? Hoeveel moeite doe jij om jouw blinde vlekken op te sporen? Heb je weleens aan een dierbare eerlijke feedback gevraagd over wat zij bijvoorbeeld minder leuk vinden aan jou? Een vraag die heel snel, heel veel waardevolle informatie kan opleveren over jouw blinde vlekken. De verdrinkende man in ons allen Stiekem zijn heel veel mensen zoals de verdrinkende man op zee. In tijden van crisis, wanneer hen de ene na de andere hulplijn wordt aangeboden, weigeren zij de hulp te accepteren. Of beter gezegd: ze hebben vaak niet eens door dat hetgeen wat voor hun neus ligt, de weg uit hun crisis kan betekenen. De hulp komt niet in de vorm, toon of persoon die in hun plaatje past. Dus negeren ze het, zien ze het over het hoofd of wijzen ze het af, en verzuipen ze vrolijk verder. Gaat het weer een paar dagen goed met ze, dan vergeten ze überhaupt dat er nog werk aan de winkel is. Jouw saboteurs manifesteren mee Wat velen niet beseffen, is hoe groot de invloed van die blinde vlekken, die onbewuste saboteurs, is op ons dagelijks leven. Van het ontwikkelen tot het in stand houden van ziektes, het aantrekken van toxische relaties of vriendschappen, een tekort aan financiële middelen, tot aan diverse catastrofes die ons van dag tot dag ‘overkomen’. Niets in jouw leven is een kwestie van pech, toeval of – erger nog – een ‘straf van God’. Het zijn jouw eigen saboteurs als onbewuste programma's die mee manifesteren en jouw leven vormgeven. Het systeem achter het systeem Alles in dit universum is erop gericht om de ziel te helpen groeien en transformeren, zodat zij stap voor stap terug kan gaan naar haar meest pure, zuivere essentie. Niet gek dus, als je bedenkt dat planeet Aarde een briljant bedachte creatie is, die is ingericht op een aantal basisprincipes die dat helpen mogelijk te maken. Met als een van de belangrijkste principes: dat het leven, zoals wij dat als individu ervaren, een spiegel is van onze binnenwereld. Bestaande uit onze overtuigingen, verlangens, onverwerkte trauma’s, ons zelfbeeld, et cetera. Waarom werkt het zo? Dit systeem is niet bedacht om te plagen, maar om ons te helpen identificeren waar wij nog niet heel zijn. Het doet dit, onder andere, door middel van de ‘wet van resonantie’ , of zoals de meeste mensen het kennen: ‘de wet van aantrekking’. De wet van resonantie, die stelt dat we aantrekken wat in ons leeft, helpt ons op deze manier te ontdekken wat nog aandacht vraagt. De wet van Resonantie Deze wet zou je kunnen zien als een systeem van grote energetische magneten. Alles van gelijke frequentie trekt elkaar automatisch aan. Omgekeerd stoot alles wat niet matcht elkaar af. Armoede trekt armoede aan en geen overvloed. Eenzaamheid trekt meer eenzaamheid aan en niet meer liefde. Wie herkent niet dat je in een groep met mensen altijd vrij snel een duidelijke voorkeur hebt voor bepaalde personen, en bij anderen het liefst ver uit de buurt blijft? Je vibreert nou eenmaal wel of niet op hetzelfde level. Een ander mooi voorbeeld is mogelijk herkenbaar als je veel doet aan persoonlijke en/of spirituele ontwikkeling: dat je merkt dat er regelmatig mensen uit jouw netwerk naar de achtergrond verdwijnen of volledig wegvallen. Je vindt, onbewust, geen resonantie meer bij elkaar. Waar is jouw wereld vol van? Wil je weten waar jij nog wat te helen hebt? Denk dan eens na over de vraag: ‘‘Waar is jouw wereld vol van?’’ Er zijn mensen die overal agressie zien. De wereld is in hun ogen corrupt, verdorven en onveilig. Zij zien het overal waar ze komen. Scenario’s die hun overtuigingen bevestigen, worden dagelijks aangeboden door de wet van resonantie. Het universum zegt letterlijk: “U vraagt, wij draaien.” Nogmaals: niet om te plagen, maar omdat het wil dat wij ons bewust worden van wat er in ons leeft, zodat wij dit kunnen helen. Het wil ons vooruit helpen. Zou het ons geen spiegel bieden, dan zouden wij nooit onze reflectie, en dus onszelf, kennen. Waarom de een meer dan de ander Zelfsabotage zit in ons allemaal, maar er zijn grote verschillen. Er zijn mensen die een gigantische zelfsaboteur hebben. Die meestal extra actief wordt vlak voor een mogelijke, grote doorbraak in hun proces van heling. Veelal betreft dit mensen met een behoorlijk traumatisch verleden. Want voor hen voelt het veiliger om de wereld buiten zich te observeren, beoordelen en aan te vallen, dan naar binnen te gaan, waar de echte pijn zit. Zelfsabotage komt in vele vormen Zelfsabotage kent ook vele vormen. Van hoogmoed: ‘‘Ik weet het allemaal beter,’’ tot aan minderwaardigheid: ‘‘Ik verdien het om te lijden en ik ben geen beter leven waard’’, en alles daartussenin. Of, zoals in mijn geval: zo hard werken aan je eigen trauma’s en bezig zijn met ‘beter worden’, dat dit op zichzelf een nieuwe overlevingsstrategie wordt die me af leidt van de echte oplossing. Saboteurs in actie Alleen nog luisteren naar sprekers die jou niet triggeren. Een heel netwerk om je heen bouwen van mensen die exact hetzelfde in hetzelfde schuitje zitten, zodat je je niet meer hoeft te verdedigen voor jouw keuzes. Of simpelweg niemand meer dichtbij je laten komen. Allemaal keuzes die de ruimte voor een gezonde portie spiegeling en feedback minimaliseren. Zelfs al gebeurt dat grotendeels onbewust, het leven zal bij een gebrek aan die feedback, je toch weer op andere (soms pijnlijke) manieren moeten gaan spiegelen. Om het onbewuste, bewust te maken. De saboteur is niet de vijand Jouw zelfsaboteurs zijn niet iets om te vervloeken of te bestrijden. Het zijn oude mechanismen die ooit door onszelf, onbewust, in het leven zijn geroepen om ons letterlijk in leven te houden. Vaak in de allereerste levensjaren met een duidelijke functie. Je kunt ze beschouwen als een deel van jou wat zich ooit vast heeft gezet en wat niet mee is gegroeid. Deze poortwachters, zoals iemand het van de week zo mooi omschreef, staan bewapend tot aan hun tanden aan jouw poort. Vechten alles en iedereen aan wat ook maar riekt naar gevaar. Zelfs als juist datgene kan leiden tot meer geluk, liefde of genezing. In plaats van ertegen strijden is het beter om er bewustzijn op te leren krijgen. Leer jouw poortwachters kennen, observeer ze, omarm ze. Daarin ligt de sleutel tot transformatie. Hoe vind ik mijn saboteurs? Volg jouw triggers! Zijn er sprekers die jou enorm triggeren? Ga er eens met een open mind naar luisteren. Die ene collega waar je zoveel weerstand tegen voelt? Spendeer eens wat tijd met hem of haar. Omstandigheden die je stoïcijns vermijd? Waag eens een poging. Triggers zijn namelijk kansen. Duidelijke signalen dat jouw poortwachters, jouw zelfsaboteurs, in actie komen. Wat dus juist betekent dat daar een mogelijkheid ligt om stukken te identificeren van jezelf die lang verborgen zijn gebleven. Tijd om het tij te keren? Wees niet als de verdrinkende man die iedere poging om hem te redden afwees omdat hij ervan overtuigd was dat zijn redding er op een bepaalde manier uit moest zien. De spreekwoordelijke reddingsboten van het leven komen in vele vormen. Een pittig maar welgemeend advies, feedback van een vriend of vijand, een podcast van die ene spreker waar je zoveel weerstand tegen voelt. Als jij open durft te staan voor reddingsboten in andere gedaantes, dan zou dat zomaar het begin kunnen zijn van een wonderbaarlijke transformatie.
Vrouw kijkt naar zichzelf in de spiegel
door Lenore 11 maart 2025
Zelfliefde, een thema waar velen van ons flink mee kunnen worstelen. Het maakt niet uit hoe oud je bent, van jezelf houden is voor velen niet zo vanzelfsprekend als dat het zou moeten zijn. Het is een diepgaand thema dat vaak ten grondslag ligt aan veel andere problemen. Hoe kun je hierin groeien?
Vrouw ruikt aan bloem. Manifesteren hoef je niet te leren.
door Lenore 9 februari 2025
Het concept ‘manifesteren’ is een van de beste verdienmodellen van nu. Voor honderden euro’s leert de expert jou wel even hoe jij binnen zes maanden miljonair wordt of jouw soulmate ontmoet. Het is een investering, maar die heb je er natuurlijk zo uit als dat miljoen binnen is. Mocht je van plan zijn hier geld aan uit te geven, wacht dan nog heel even. Mijn overtuiging is namelijk dat manifesteren niet iets is wat je hoeft te leren om jouw droomleven te bereiken, maar dat er wèl iets anders nodig is.
Wat een koude douche mij leerde over rouw, emoties en loslaten
door Lenore 2 januari 2025
Nietsvermoedend stap ik mijn douchecabine in, de warme waterstralen verwelkomend op mijn huid. Nog geen minuut duurt het voordat het warme water kouder begint te worden. Ik draai de koude kraan wat terug maar het maakt geen verschil. Het water wordt beetje bij beetje minder warm tot op het punt dat het ongemakkelijk begint te worden. De koude kraan is inmiddels volledig dichtgedraaid en ik sta midden in de winter, onvrijwillig onder een mager, koud straaltje water te rillen en te verlangen naar de vertrouwde warmte van de douche. Gek genoeg weet ik ook precies wat de verborgen boodschap is hierachter.
Helende handen. De weg naar genezing.
door Lenore 29 november 2024
Heb je je wel eens afgevraagd waarom de ene persoon spontaan geneest bij een energetische healing of een gebed en de ander niet of alleen door een heel moeizaam proces? Dat heeft alles te maken met de mate van geloof die iemand heeft en ik vertel je graag waarom dat is.
Mentale hygiëne: Hou je Mind schoon en vind innerlijke rust
door Lenore 8 november 2024
Wat zou er gebeuren als jij jouw huis vanaf nu nooit meer zou schoonmaken of zou luchten? Hoe zou het er dan uitzien in 5, 20, 30 jaar? Geen prettig idee toch? Gelukkig gaan we zo niet met onze huizen om, maar waarom dan wel met onze mind?
Een vrouw met mooie rode lippen die over haar schouder kijkt.
door Lenore 1 november 2024
We leven in een tijd waarin schoonheid maakbaar is. Beïnvloed door onrealistische plaatjes die ons vertellen wat mooi is en wat vooral niet. Voor heel veel vrouwen, zelfs voor hen die vrij denken te zijn van onzekerheden, loont het om eens kritisch te kijken naar je verzorgingsrituelen. Zij vertellen je namelijk verassend veel over jouw èchte zelfbeeld.
Zoek je ruzie, foto van twee mensen ver weg die vechten met elkaar. Je ziet alleen hun schaduw.
door Lenore 20 oktober 2024
Een ouderwets potje ruziemaken, wie is er niet dol op? Lekker even jouw standpunt erdoorheen drukken en recht doen aan jouw eigen ego ten koste van de ander. Mocht je niet goed weten hoe je ruzie moet maken en dat wel graag willen, dan heb ik de gouden tip voor jou! Eentje die altijd en bij iedereen werkt.
Poep op je eigen stoep! Foto van een blije hond.
door Lenore 17 oktober 2024
Iedere dag als ik ga wandelen loop ik door een straat waar bij een woning het volhangt met zelfgemaakte verbod bordjes met daarop een plaatje van een poepende hond. Geloof het of niet maar in die gehele straat is nooit een drol te bekennen, behalve het gedeelte rondom het huis met de bordjes. De stoep ligt daar altijd, maar dan ook altijd bezaaid met hondendrollen. Het zet je toch aan het denken.
Meer blogs